Tuesday, September 2, 2025

30.11.25: Level 1; Carolus et Maria [18][i] text; vocabulary

Carolus et Maria XVIII

[1] Mīles Italus scholam vīsitāvit. Posterō diē domum iit. Posteā discipulī multās rēs dē bellīs antīquīs et novīs legēbant. Saepe in silvā post scholam omnēs erant mīlitēs. Hī erant Italī, illī Americānī, hostēs Italōrum. Hī prō Italiā, illī prō Americā pugnābant.

[2] Herī multī Italī vulnerātī sunt et sociōs auxilium rogābant. In magnō perīculō nūllus erat timidus. Fīnitimi auxilium dabant. Dux Italus, Cassius, sagittā hostis paene necātus est. Dē perīculō ab amīcīs monitus est, sed castra in perīculō erant et paene sōlus dux prope castra pugnābat. Multōs mīlitēs aliīs in locīs esse necesse erat.

[3] “Cūr auxilium ab amīcīs nōn accipiō?” rogābat dux vulnerātus. “Amīcī meī parātī esse auxilium dare dēbent, quod ego sum dux, paene necātus. Neque arma habeō neque satis magnae cōpiae adsunt. Auxilium nōn adest. Sī hostēssine auxiliō vidēbunt, mox mē necābunt.”

[4] Tum per agrōs ūnus ē sociīs ducem vīdit et vēnit. “Ecce!” inquit dux vulnerātus. “Nunc sine auxiliō nōn manēbō. Socius meus adest. Crās huic sociō praemium dabō.”

Prope castra Americāna ille dux, Carolus, erat vulnerātus. Oculī gladiō hostis vulnerātī sunt. “Nunc,” inquit ille dux, “maestus sum quod caecus sum. Numquam iterum agrōs meōs vidēbō. Neque iterum patriam meam vidēbō neque tēla in manibus portābō et prō patriā pugnābō. Necesse erit semper cum amīcīs ambulāre.”

[5] Dux caecus auxilium esse prope nōn putābat. Sē caecum esse putābat. Mox ē perīculō portātus est et posterō diē medicus oculōs cūrāvit. Posteā ille dux nōn erat caecus.

Herī, cum Carolus epistulam accēpit, haec lēgit: “Iterum posterā aestāte in Americā aderō.” Quam laetī Carolus et Cassius illum diem exspectant.

Vocabulary

[1] From now on, verbs will be listed with three parts: [i] first person singular present tense [ii] infinitive [iii] first person singular perfect tense

cūrō, cūrāre, cūrāvī [1] 

medicus oculōs cūrāvit │ the doctor took care of (his) eyes

[i] When the changes involve only a change to the ending, verbs are listed as follows

necō, -āre, -āvi [1]: kill

putō, -āre, -āvi [1]: think

vīsitō, -āre, -āvi [1]: visit

Mīles scholam vīsitāvit.│ The soldier visited the school.

vulnerō, -āre, -āvi [1]: injure; wound

[ii] Where the stem of the verb undergoes a change, that is given:

legō, -ere, lēgī [3]: read

haec lēgit │ he read this / these (words)

accipiō, -ere, accēpī [3]: receive; accept

cum Carolus epistulam accēpit │ when Carolus received the letter

videō, -ēre, vīdī [2]: see

eō, īre, iī (īvī) [irreg.]: go

domum iit │ he went home

See:

26.10.25: Level 1; Carolus et Maria [12][ii] introduction to past tenses

https://adckl.blogspot.com/2025/07/261025-level-1-carolus-et-maria-12ii.html

26.10.25: Level 1; Carolus et Maria [12][iii] principal parts

https://adckl.blogspot.com/2025/07/261025-level-1-carolus-et-maria-12iii.html

[2]

oculus, -ī [2/m]: eye

hostis, -is [3/m]: enemy; usually plural: hostēs; this will usually still translate as ‘the enemy’ rather than ‘enemies’

caecus, -a, -um: blind

timidus, -a, -um: afraid

[3]

sine [+ abl.]: without

prō [+ abl.]: for; on behalf of

paene: almost

posteā: afterwards

ecce! Look!

quam: [i] than [ii] how (in exclamations): Quam laetī Carolus et Cassius illum diem exspectant │ How happily Carolus and Cassius are waiting for that day.

No comments: