Carolus et Maria XVIII
[1] Mīles Italus
scholam vīsitāvit. Posterō diē domum iit. Posteā discipulī
multās rēs dē bellīs antīquīs et novīs legēbant. Saepe in silvā post scholam
omnēs erant mīlitēs. Hī erant Italī, illī Americānī, hostēs Italōrum. Hī
prō Italiā, illī prō Americā pugnābant.
[2] Herī multī
Italī vulnerātī sunt et sociōs auxilium rogābant. In magnō perīculō nūllus erat
timidus. Fīnitimi auxilium dabant. Dux Italus, Cassius, sagittā hostis
paene necātus est. Dē perīculō ab amīcīs monitus est, sed castra in
perīculō erant et paene sōlus dux prope castra pugnābat. Multōs mīlitēs
aliīs in locīs esse necesse erat.
[3] “Cūr auxilium
ab amīcīs nōn accipiō?” rogābat dux vulnerātus. “Amīcī meī parātī esse auxilium
dare dēbent, quod ego sum dux, paene necātus. Neque arma habeō neque
satis magnae cōpiae adsunt. Auxilium nōn adest. Sī hostēs
mē sine auxiliō vidēbunt, mox mē necābunt.”
[4] Tum per agrōs
ūnus ē sociīs ducem vīdit et vēnit. “Ecce!” inquit dux
vulnerātus. “Nunc sine auxiliō nōn manēbō. Socius meus adest.
Crās huic sociō praemium dabō.”
Prope castra
Americāna ille dux, Carolus, erat vulnerātus. Oculī gladiō hostis
vulnerātī sunt. “Nunc,” inquit ille dux, “maestus sum quod caecus
sum. Numquam iterum agrōs meōs vidēbō. Neque iterum patriam meam vidēbō neque
tēla in manibus portābō et prō patriā pugnābō. Necesse erit semper cum
amīcīs ambulāre.”
[5] Dux caecus
auxilium esse prope nōn putābat. Sē caecum esse putābat. Mox ē
perīculō portātus est et posterō diē medicus oculōs cūrāvit. Posteā
ille dux nōn erat caecus.
Herī, cum Carolus
epistulam accēpit, haec lēgit: “Iterum posterā aestāte in Americā aderō.”
Quam laetī Carolus et Cassius illum diem exspectant.
Vocabulary
[1] From now on,
verbs will be listed with three parts: [i] first person singular present tense
[ii] infinitive [iii] first person singular perfect tense
cūrō, cūrāre,
cūrāvī [1]
medicus oculōs cūrāvit
│ the doctor took care of (his) eyes
[i] When the
changes involve only a change to the ending, verbs are listed as follows
necō, -āre, -āvi
[1]: kill
putō, -āre, -āvi
[1]: think
vīsitō, -āre, -āvi
[1]: visit
Mīles scholam vīsitāvit.│
The soldier visited the school.
vulnerō, -āre,
-āvi [1]: injure; wound
[ii] Where the
stem of the verb undergoes a change, that is given:
legō, -ere, lēgī
[3]: read
haec lēgit │
he read this / these (words)
accipiō, -ere, accēpī
[3]: receive; accept
cum Carolus
epistulam accēpit │ when Carolus received the letter
videō, -ēre, vīdī
[2]: see
eō, īre, iī
(īvī) [irreg.]: go
domum iit │
he went home
See:
26.10.25: Level 1; Carolus et Maria [12][ii]
introduction to past tenses
https://adckl.blogspot.com/2025/07/261025-level-1-carolus-et-maria-12ii.html
26.10.25: Level 1;
Carolus et Maria [12][iii] principal parts
https://adckl.blogspot.com/2025/07/261025-level-1-carolus-et-maria-12iii.html
[2]
oculus, -ī [2/m]:
eye
hostis, -is [3/m]:
enemy; usually plural: hostēs; this will usually still translate as ‘the enemy’
rather than ‘enemies’
caecus, -a, -um:
blind
timidus, -a, -um:
afraid
[3]
sine [+ abl.]:
without
prō [+ abl.]: for;
on behalf of
paene: almost
posteā: afterwards
ecce! Look!
quam: [i] than
[ii] how (in exclamations): Quam laetī Carolus et Cassius illum diem
exspectant │ How happily Carolus and Cassius are waiting for that day.
No comments:
Post a Comment