Hannibal, quī erat imperātor Poenōrum, ex Āfricā ad Hispāniam nāvigāvit et cum cōpiīs magnīs Saguntum oppugnāvit. Ubi lēgātī Rōmānī ad Hannibalem dē pāce vēnērunt, Hannibal lēgātiōnem nōn audīvit, sed oppidum expugnāvit. Inde Rōmānī lēgātōs ad Poenōs iterum mīsērunt. ‘ Hīc,’ inquit lēgātus Rōmānus, ‘vōbīs bellum et pācem portāmus: utrum placet vōbīs, sūmite.’ Bellum et Rōmānīs et Poenīs placēbat.
- lēgātus, -ī [2/m]: (the person) ambassador; envoy
- lēgātiō, lēgātiōnis [3/f]: legation i.e. the purpose for which an ambassador is sent; diplomatic mission would be a suitable translation
- utrum: which of the two
Sentence structure:
[i] Hannibal, ¦ [ii] quī erat imperātor Poenōrum
[relative / adjectival clause], ¦ [i] ex Āfricā ad Hispāniam nāvigāvit [principal
clause #1] ¦ et [i] cum cōpiīs magnīs Saguntum oppugnāvit [principal
clause #2].
[ii] Ubi lēgātī Rōmānī ad Hannibalem dē pāce vēnērunt
[subordinate clause of time], ¦ [i] Hannibal lēgātiōnem nōn audīvit [principal
clause #1], ¦ sed [i] oppidum expugnāvit [principal clause #2].
quī: relative pronoun
et / sed: coordinating conjunctions i.e. they connect
2 principal clauses
ubi: subdordinating conjunction i.e. it introduces a
subordinate clause, in this case a subordinate clause of time
No comments:
Post a Comment