[i] Good friends?
(Cornelia waits in front of
the Marcellus theatre for Marcus. Suddenly her friends Tullia and Aemilia
appear…)
T: Cūr hīc sedēs, Cornēlia? Num
Mārcum exspectās?
C: Nōn errās, amīca. Mārcum
exspectō, sed iam timeō, quod cessat.
(Tullia et Aemilia rīdent)
C: Cūr rīdētis, amīcae? Cūr vōs
tam laetae estis?
A: Rīdēmus, quod tam stulta es,
quod hic sedēs et amīcum exspectās.
T: Nōs numquam amīcōs
exspectāmus, nōs nōn tam stultae sumus. Amīcī nōs exspectant.
C: Libenter Mārcum exspectō, quod
amīcus fīdus et bonus est.
A: Amīcī fīdī et bonī rārī sunt.
Fortasse Mārcus iam aliam amīcam amat; nam nōn sōlum lūdī clārī et forum
antīquum et theātra Mārcum invītant, sed etiam fōrmōsae puellae! (Cornēlia
tacet)
T: Cūr tacēs, Cornēlia? Num errō?
C: Certē errās, pessima, nam ibi
Mārcus stat, mē exspectat! Ōh, quam laeta sum! – Hīc sum, Mārce, hīc tē
exspectō!
[ii] Invitation to the theatre
Aemilia: Hodiē tē invītō,
Tite! Fābula bona est!
Titus: Ōh, quam grātus et laetus sum,
Aemilia! Amīca bona es, et amīcae bonae rārae sunt.
[Iam Titus et Aemilia theātrum
clārum intrant.]
Titus (subitō): Ecce, ibi est
Quīntus.
Aemilia: Salvē, Quīnte! Certē
Paulam exspectās?
Quīntus: Errās! Paulam nōn
iam exspectō; iam adest; ibi stat. Hodiē nōn nōs amīcās invītāmus,
sed amīcae nōs invītant.
No comments:
Post a Comment